Και έφτασα στη μέση του καιρού !


***********



Σηκώνω στα χέρια 
το βάρος της ελαφριάς ψυχής μου...
και προχωρώ...
 Ευθύνη μόνο δική μου...
 Ελεύθερα να περπατώ...
ακροβατώντας.....


ότι κι αν πω...έχει ειπωθεί !

Όμως είναι ο δικός μου καιρός,
 η δική μου χρονική στιγμή

για να αναζητήσω,
να αισθανθώ,
να επιλέξω...
να  ΖΗΣΩ... αυθεντικά !

Μεταρσίωση
πνεμα μου, σν ορανός, σν κεανός, σν θάλασσα,
λύνεται πόψε στ πειρο χωρς ν βρίσκει ναπαμό.
Τς ζνες γύρω του σπασε κα νατινάζεται θερμ
τ πνεμα μου σν ορανός, σν κεανός, σν θάλασσα.
Σν γαλαξίας πέραντος τ σύμπαν σέρνω στ χορό.
λιο τν λιο γκρέμισα, θόλο τ θόλο χάλασα
κι εμαι σν μίαν πέραντη, πλατι γαλάζια θάλασσα,
πο ο στενο πάνω μου ορανο δ μο σκεπάζουν τ νερό."

                                                                Νικηφόρος Βρεττάκος 










1 σχόλιο:

  1. Καλη αρχη Κατερίνα μου ειμαι πολυ χαρουμενη που θα τα λέμε και απο δώ...:)

    Στη Σιωπηλή γωνιά του Φεγγαριού..εκεί αντικρυστά θα συνομιλούμε

    με τα βαθύτερα της ψυχής μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή